به فاز یکدیگر احترام بگذاریم

اوایل که رفته بودم دانشگاه خیلی حس اینو داشتم که بتونم آدم تاثیر گذاری باشم و الگو قرار بگیرم اینا! سر همین حس امیدواری بسیار خوش بینانم به جامعه بیمار ایران (مخصوصا نسل خودم) رفتم و یه نیم ساعت تمام داشتم با مسئول نشریه ها صحبت میکردم و این شد که گفتم اوکی من مینویسم! عضو 5 6 تا هیئت تحریریه شدم و به به! متونی که توش فقط پاچه خاری مقامات (نه اونجور مقامات! تهش در حد رییس دانشکده) و حرفای تکراری در مورد سیاست (این چقدر گرونه آقای رییس جمهور و اینا) و بعضا متونی برای ارضا کردن حس قومیت گرایی و ملی گرایی و مشابه اینها پیدا میشد! یه بنده خدایی تو کلاس داریم که شدیدا پان تورکه و ازیناییه که اگر دستش بود کل شمال غرب کشورو به علاوه نصف تهران میخواست بکَنه بچسبونه به ترکیه! بعد دیدم تو نشریه در مورد روز ملی خلیج فارس نوشته :) باری! از همه نشریه ها اومدم بیرون دیدم جام اینجا نیست، من خیلی وقته اصلا وقت نمیذارم سر بحث با افرادی که عقایدشون تاریخ انقضاش خیلی وقته گذشته، مثل نژاد پرستی و قومیت گرایی و ... کلا خیلی جدیدا حوصله بحث با ذهنای بچه گانه رو ندارم؛ بعد جدا شدنم دیدم کارم اخلاقا درست نیست! قول داده بودم به مسئولشون که براشون بنویسم و خوب باید سر قولم میبودم! پس دوباره عضو شدم و نوشتم و یکی از همین متنا رو الان میذارم تو ادامه مطلب

هیچ کدام تحمل دیگری را نداریم، منظورم قشر خاصی از جامعه نیست، با همه ام! مهم نیست که فرق چه باشد، عقیده ما این است: کسی که با ما فرق کند دشمن ماست! حال ملیتش، قومیتش، دین و مذهبش، عقایدش یا اصلا همه به کنار، فازش! (کلمه بهتری به ذهنم نیامد) برچسب های زیادی هم برای زدن روی افراد غیر همفاز از خودمان داریم! یک نفر فاز درسخوان دارد و همیشه سر در کتاب است، برچسب: "خرزن بدبخت!" یک نفر همیشه خوشحال و خوش خنده است و همیشه برای شما جوکی برای گفتن دارد، برچسب: "چقدر آدم سبکیه!" یک نفر همیشه پی مطالعه آزاد است، برچسب: "چقدر نچسبه!" یا "این یکی خیابون گرده!" یا "اون چقدر خشک و مذهبیه!" یا "اون یکی هی تو اینستا استوری میذاره کمبود توجه داره". ساده ترین کار در دنیا پس از نوشیدن یک لیوان آب، بشکن زدن و پاس کردن تربیت بدنی همین برچسب زدن هاست که مثل اینکه خیلی هم برای ما لذت بخش است!، یک زمانی بحث این داغ بود که "قومیت هارا مسخره نکنیم!"، "به عقاید یکدیگر احترام بگذاریم!". الان ولی بدتر از گذشته کار از عقاید و رنگ افراد گذشته! باید گفت "به فاز همدیگر احترام بگذارید!"
یک تفکر غالب در بسیاری از کشور های پیشرفته اینست که "تا زمانی که رفتار کسی به شما یا جامعه صدمه ای نزده شما حق ندارید برای آن فرد مزاحمت ایجاد کنید!"
من به حساب بی طرفی نه این جمله را تایید میکنم و نه تکذیب! اما یک جمله را شدیدا تایید میکنم ، اینکه "بسیاری از تنفر ها و دشمنی ها در بین جامعه ما منشاء خیلی عمیقی ندارند! منشاء صرفا در تفاوت سلایق و طرفداری هاست" مدرک می خواهید؟ بازی بعدی استقلال و تراکتور را (اگر کرونا نبود و تماشاگران می توانستند وارد شوند) از خود ورزشگاه تماشا کنید! محبت بیداد میکند! گروهی از ما هستند که زندگیشان را به جای معروف، وقف "امر به عرف" کردند! و هر چیز نامعمول و جدیدی حکم منکر را دارد! به یاد دارم یکی از دوستانم خیلی منفور بود در جمع بقیه دوستان، فکر میکنید چرا؟ چون به یک سبک موسیقی که خیلی مد نبود علاقه داشت (اینی که میگه "لا جوونا صحبت وصیت و گریزونیم از لغت نصیحت و محاسن روی صورته نه سیرت و ...") و همیشه داشت مثل مسلسل این ها را زیر لب میخواند! الان ولی بین نسل ما قضیه کاملا وارونه شده است! آن سبک موسیقی همه گیر شده و هر کسی که هنوز به این سبک گوش ندهد و به اصطلاح "نتونه رو بیت وِرس بخونه" میشود منفور!
خلاصه اینکه دوستان عزیز! خواهش میکنم بیایید به فاز همدیگر احترام بگذاریم، اگر انرژی که ما برای تنفر از هم تلف میکنیم را صرف تحقیقات در زمینه تولید نرم افزار های هوش مصنوعی میکردیم، الان به جای اینکه اسم دستیار های نرم افزاری سیستم عامل های مختلف کورتانا، الکسا و سیری باشد، سکینه و ساناز و سمیه میبود.