همکاری دولت با مافیا بر سر موشک در آرژانتین

این همون داستانیه که گفتم مقاله روزنامه آرژانتینی رو دادم به دوستم برام انگلیسی ترجمه کرد و منم الان فارسیشو گذاشتم اینجا (یعنی ببین انگلیسیش نیست ولی فارسیش هست! حال کنین D:) داستان در مورد یک عملیات سازمان اطلاعاتی آرژانتین در خاک امریکا هست برای ساخت موشک کندور 2 که در تصویر میبینیدش

کارلوس سانچز، مدیر شرکت یابیتو و وکیل "آلفردو یابران" در پامدیل کالیفرنیا است. این شرکت طی همکاری با نیروی هوایی آرژانتین در اواسط دهه 1980 میلادی تاسیس شد و وجود همچین فردی و همچین شرکتی در آن شهر افشا نشد تا زمانی که امضای یابران روی سندی مشاهده شد که مربوط به 24 آگوست 2001 بود؛ پس از مشاهده این امضا روزمانه کلارین آرژانتین به شکل انحصاری دست به رسانه ای کردن این شرکت کرد، حالا چرا این قضیه باید رسانه ای میشد؟ به این دلیل:

*** مطابق اسناد سیستم قضایی "یابران در 20 می 1998 خود کشی کرده بود"، سه سال پیش از آنکه امضای او پای سند دیده شود! در این سند یابران خانه ای را که به نام خودش بود را به نام شرکتش کرده بود. پس از تماس های مکرر با دفتر سانچز در پامدیل کالیفرنیا او صرفا به گفتن جمله "من اجازه سخن گفتن در این رابطه را ندارم" اکتفا میکرد. خوب! سانچز کیه؟
کارلوس گابریل سانچز یک آرژآنتینی اسپانیایی تبار است که از 1984 در لوس آنجلس امریکا ساکن است، دو سال پس از سکونت او در آنجا با "آلفردو یابران" (خودتان در پایان انتخاب کنید به اون سرمایه دار بزرگ بگوییم یا مافیای اقتصادی) وارد آشنایی شد. شرکت سرمایه گذاری یابیتو در کالیفرنیا – که تا کنون نیز فعال است – شامل دو زیر مجموعه است، "گروه یابیتو" (یک شرکت سهامی عام) و "شرکت یابیتو" مستقر در آرژانتین.
شرکت یابیتو فعالیت های خود را به عنوان یک بنگاه معاملات املاک در 23 آوریل 1986 شروع کرد به شماره ثبت C1372344 در کالیفرنیا و به ریاست کارلوس سانچز. کارلوس سانچز در واقع مامور نیابتی یابران بود. مطابق سندی که منبع خبری به آن دسترسی دارد سانچز تحت اجازه یابران اختیار "خرید، فروش، رهن، بستن قرارداد، فعالیت های حقوقی و جمع آوری املاک" را برای این شرکت داشت. از 1989 مطابق دستورات یابران، سانچز دست به اقدامات مالی گسترده ای در حوزه شهر های لوس آنجلس، پامدیل، لنکستر و روزاموند زد که شامل خرید ویلا، مجتمع های آپارتمانی، اماکن تجاری و همینطور یک مجتمع صنعتی بود که مطابق تخمین ها ارزش تمامی رقم های مبادله شده و سرمایه گذاری آنها بالغ بر 5 میلیون دلار امریکا بود.

کارلوس گابریل سانچز مرموز قصه ما برای بسیاری از کارکنان و شرکای قدیمی شرکت یابران در بوینس آیرس (پایتخت آرژانتین) ناشناخته بود. جوری که با جستجو و پرسش از وکلای مختلف شرکت یابران و حتی وکیل خانوادگی آنها پابلو مدرانو تنها به این جمله یا جملات مشابه میرسیدیم
"من اجازه صحبت کردن در این مورد را ندارم"

روزنامه کلارین پس از شکست در فهمیدن قضایا از طریق پرسش از افراد آگاه تلاش کرد از راههای دیگر سرنخ یابی کند، مثلا در مورد گزارش های کمیسیون ضد مافیای کنگره آرژانتین در سالهای پسا 1994 نیز تحقیقاتی انجام داد، حالا چرا این 1994 مهمه؟ چون زمانیه که وزیر وقت اقتصاد، "دومینگو کاوایو" یابران را علنا متهم به اقدامات مافیایی در اقتصاد کرد. (یادداشت: دومینگو کاوایو یکی از شخصیت های بسیار تاثیر گذار آرژانتین است که طی کمتر از یک دهه نرخ تورم آرژانتین را از 1300 درصد به صفر رساند. تا پیش از اینکه کاوالو یابران را متهم به اقدامات مافیایی کند هیچ کس حتی اسمی از یابران نمیشنید و او در رسانه ها اصلا حضور خارجی نداشت)
تحقیق بعدی در مورد پرونده جنجالی قتل خوزه لوئیس کابزاس بود (یادداشت: کابزاس کسی است که توانست در یک مهمانی در موقعیتی که معمولا پاتوق سیاست مداران و کله گنده های آرژانتین بود عکس یابران را بگیرد). اما باز چیزی دست روزنامه را نگرفت، یابران همیشه حواسش به پلیس ها بود، سیاست مداران و حتی مامور های ثانویه ای که چشمشان به او بود نیز باید مراقب خود میبودند. تقریبا هیچ مدرکی نبود جز یک تکه سرنخ رها شده در یک گزارش نه چندان مهم که مال 1998 بود و در آن اشاره ای بسیار جزیی به شرکت یابران شده بود.

در بین تمامی 23 نفری که تحقیق رویشان صورت گرفت تنها یک نفر "ویدال" نامی بود که گفت کارلوس سانچز را میشناسد، میگفت که کارلوس سانچز رییس او بود. هرچند بعد ها مشخص شد که آن شخص، یه کارلوس سانچز دیگه بوده. با اینکه او یک ارتباط قوی و جایگاه بالا در سیستم کارگوی شرکت یابران داشت اما ربطی به کارلوس سانچز پامدیل نداشت.

حتی در شهر کوچک پامدیل نیز سانچز توانسته بود ردپای بسیار ناچیزی از خود به جای بگذارد. با وجود اینکه معمولا گفته میشه در شهر های کوچک خبر ها زود میپیچه! آیزاک بارسلونا رهبر جامعه اسپانیایی زبان های آن شهر که با او ارتباط داشت او را شخصی بسیار بسیار تو داری توصیف کرد. بارسلونا به کلارین گفت که او تلاش کرد تا سانچز را متقاعد کند که به تیم بازرگانی جامعه اسپانیایی زبان بپیوندد اما او این پیشنهاد را رد کرد و در نتیجه کلارین از بارسلونا هم نتوانست اطلاعات خاصی در مورد سانچز بگیرد.
واقعا چرا کسی سانچز رو نمیشناسه؟
یابران به شکل سلول به سلول تیمش را مدیریت میکرد. محیطش را به گروه های بیزینسی مختلف تقسیم میکرد. جوری که کارکنان یک سلول از بقیه سلول ها و کارکنانشان خبری نداشتند؛ بدین شکل او در عین حال هم اطلاعات کمی ازش بیرون بود و هم شدیدا روی تمام اطلاعات تیمش احاطه داشت.

کنترل سیال قرار داد های ارزشیابی شده کلید استراتژی جنجالی یابران بود. در هر پرونده ای این استراتژی کار میکرد و بیزینس گروه یابران در کالیفرنیا زیر پوسته قابل اطمینانی از احتیاط برای سالها پوشیده شده بود. تمام چیزی که میشد دانست این بود که از سالهای آخر 1980، یابران و شرکت هایش در فلوریدا "سرمایه گذاری" میکردند! همین :)

یه چیزی که پیدا کردن این بود که در میامی زیر مجموعه ای از شرکت اوکاسا وجود داشت، یه شرکت خصوصی نامه رسانی که در 1997 به گروه اکسل فروخته شد که به همراه متعلقات این شرکت مثل انبار ها و اینا قیمتش به 605 میلیون دلار میرسید. در فورت لودردیل، گروه یابران از طریق در اختیار داشتن کمپانی "اینورسیونس ای سرویسیوس" یک فروشگاه معاف از مالیات به نام فروشگاه معاف از مالیات سانست در اواخر سال 1995 تاسیس کرد. کجا؟ در بندر تفریحی لوکس اورگلیدس. سانست در اکتبر 1998 به شاخه امریکای شرکت سوییسی ویتناوئر فروخته شد.

بریم یه نگاهی بندازیم ببینیم اصلا پامدیل کجاست؟ شرکت یابیتو مرکزش در پامدیل بود، شهری 120 هزار نفری در شمال شرق لوس آنجلس، در کناره بیابان موهاوی، در یک شهر صنعتی به نام سن مارینو، این سن مارینو 2500 متر مربع ساختمان سرپوشیده روی زمینی 7500 متری هست. ساختمان شامل 8 کارگاه صنعتی بود که عمدتا در تملک شرکت های خودروسازی بودند. کارلوس سانجز دفترش در سوییت 8 این ساختمان بود.
قیمت این ملک 1.5 میلیون دلار تخمین زده شده. وقتی معمار دونالد هولومان که توسط یابیتو استخدام شده بود، پروژه پارک صنعتی را در اوایل 1989 معرفی کرد. یک گروه 150 نفری از همسایه ها یه پتیشنی نوشتند که این پارک اینجا ساخته نشه! ولی چی شد؟ مطابق مقاله ای در 21 جولای 1989، کمیته نقشه برداری پامدیل اجرای پروژه را تایید کرد. که در سال 1991 به اتمام رسید. مثل اینکه این یابران ما خیلی نفوذ داره!

مطابق فرضیه ای که توسط منابع بیزینسی و دیپلماتیکی که به کلارین کمک کردند وجود دارد یابران به دستور نیروی هوایی آرژانتین به آن منطقه فرستاده شد که در آن سالها مشغول توسعه موشک های کندور 2 بودند. یابران برای مدتهای زیاد با نیروی هوای شریک بود، مثلا شرکت ازیزا رو داشت یا انبار های مالیاتی و مغازه های فرودگاه و اینا؛ با مقامات بلند پایه نیروی هوایی هم رابطه نزدیکی داشت، یکی از آنها دریادار میگل ویسنته گوئررو بود، کسی که گفته میشد خالق موشک کندور 2 است. گوئررو که یک مهندس هوانوردی فارغ التحصیل از ام آی تی امریکا بود (یادداشت: دانشگاه ام آی تی مطابق بسیاری از رده بندی های جهانی دانشگاه شماره 1 دنیا در زمینه فناوری است)، در همین روزنامه کلارین در 22 می 1998 یک آگهی ترحیم برای یابران به چاپ رساند. و اعلام تسلیت کرد. کندور 2 یک موشک با برد 1000 کیلومتر است که طی قرار داد مخفیانه بین آرژانتین، مصر و عراق در حال ساخت در پایگاه فالدا دل کارمن در استان کوردوبای آرژانتین بود (یادداشت: نسخه عراقی این موشک بدر نام دارد که صدام حسین ازش استفاده کرد ایرانو بزنه :| ). اما این موشک محتاج ابزار های فوق پیشرفته ای بودند که فقط در امریکا یافت میشدند، اگر به طور دقیق تر بخواهیم بگوییم...در پامدیل 😊

چرا پامدیل؟ در آنجا از سال 1950، پایگاه 42 ام نیروی هوایی امریکا، یه سایت صنعتی داشت که همکاری نزدیک با شرکت های نظامی خصوصی داشت و برای ساخت و توسعه پروژه های پیشرفته سامانه های پدافندی استفاده میشد. پروژه کندور 2 نیازمند عوامل "خرید" بود، ترجیحا شرکت های خصوصی، که این ها را مخفیانه تهیه کنند، مواردی که به گفته مهندسان آرژانتینی بدون آنها موشک کندور 2 صرفا یک قوطی پرنده بود.

آنجا بود که یابران به نیروی هوای پیشنهاد داد که شبکه اش این کار را انجام میدهد و از طریق مامور نیابتی خود سانچز، در جنوب کالیفرنیا مستقر شد. اما این شبکه خریدارهای قطعات در ژوئن 1988 یک ضربه شدید خورد؛ وقتی که اف بی آی یک عامل مصری به نام عبدالقادر حلمی را در سن دیگو کالیفرنیا دستگیر کرد. حلمی در تلاش بود تا یک ماده بسیار پیچیده به نام کربن-کربن را که در سر موشک ها استفاده میشود برای جلوگیری از بیش از حد داغ شدن و سوختن موشک را به کشور خود ارسال کند.

بالاخره در سال 1991 زیر فشار های امریکا پروژه کندور 2 توسط رییس جمهور وقت کارلوس منم منحل شد هرچند که بیزینس یابران تا اواخر دهه 1990 بدون هیچ مشکلی کارش را ادامه داد. یک کارمند سابق یابران که نخواست نامش فاش شود گفت که یابران برنامه هایی برای بیزینس شرکت داشت! و بدون شک هدفش صرفا یک بیزینس انبار داری ساده با سود پایین نبود، هدف او این بود که 40 ماهواره ارتفاع پایین خریداری کند که استفاده آنها در ارتباطات دور بود. بیزینسی که گفته میشه بسیار سود آور بوده و آینده دار و یابران میخواست 10 میلیون دلار در آن سرمایه گذاری کند.

مطابق گفته این منبع آگاه سانچز در این پروژه 2 همکار داشت، یکی یک نظامی سابق که سابقه فعالیت در پنتاگون را داشت و دیگری یک متخصص فناوری ارتباطات. سوال پیش میاد که آیا آنها هنوز در شبکه فعالند؟ مطابق منبع کلارین، پروژه خرید ماهواره هنوز فعال است. هرچند که مطابق برنامه سابق این برنامه باید در نوامبر سال گذشته بسته میشد. اما احتمالا عاملی ناشناخته (شاید بحران سیاسی آرژانتین) باعث تاخیر در این مسیله شد. (در سالهای 1998 تا 2002 بحران اقتصادی شدیدی گریبان گیر آرژانتین شد که در آن 70 درصد مردم زیر خط فقر رفتند و طی آن درگیری های شدید بین مردم و نیرو های امنیتی رخ داد و در نهایت فرناندو دلا روا رییس جمهور وقت مجبور به استعفا شد)

منبع: https://www.clarin.com/politica/misterioso-hombre-yabran-unidos_0_rJLc4e0Ke.html